Diyarbakır’da yaşayan üç çocuk annesi Tuba Ersöz, işitme engelli ablasıyla sağlıklı bağlantı kurmak için eniştesinin davetiyle işitme engelliler …
Diyarbakır’da yaşayan üç çocuk annesi Tuba Ersöz, işitme engelli ablasıyla sağlıklı bağlantı kurmak için eniştesinin davetiyle işitme engelliler derneğine gitti. Ersöz, burada işitme engelli lisanını geliştirirken, iki yıl istekli tercümanlık yaptı. Dernek üyesi Erdal Ersöz ile tanışan Ersöz, işitme engelli eşiyle evlendi.
Diyarbakır Sağır Hakları Eğitim Kültür ve Spor Kulübü Derneği üyesi Tuba Ersöz, işitme engelli ablasıyla sağlıklı irtibat kurmak için fedakarlık yaparak işaret lisanını öğrenme gayretine girdi. Ersöz’ün ablasının evlenmesiyle eniştesinin davetiyle işitme engelliler derneğine gitmeye başladı. Burada kendini geliştiren Ersöz, daha sonra iki yıl istekli tercümanlık yaptı. Dernekte eşiyle tanıştıktan sonra evlenen Ersöz, konut içinde de eşi ve çocuklarıyla işaret lisanıyla bağlantısı sağlamaya başladı. Toplumun işitme engellilerle bağlantıda zayıf olduğundan yakınan Ersöz, bireylerin en azından işitme engellilerin bir yerlerde bir şeye gereksinimleri var mı diye soracak kadar bilmelerinin gerektiğini savundu. Kendilerinin yetişemediği alanlar olduğunu lisana getiren Tuba Ersöz, işitme engelli bireylerin hastanede yanlış tedaviye, adliyede yanlış süreç uygulamaya maruz kaldıklarını kaydetti.
Ablasının işitme engelli olduğunu, az bir şey öğrendiğini lakin kendi ortalarında irtibat kurarken zorlandıklarını söyleyen Tuba Ersöz, ablasının daha sonra evlendiğini belirtti. İşaret lisanını az bildiği için eniştesinin kendisini derneğe götürdüğünü aktaran Ersöz, “O ablamdan biraz daha ileri görüşlüydü. Zira kendisi biri etrafımızda işaret lisanını bilsin ki bize yardımcı olsun. Lakin ablamın fikri çok fazla bilmesine gerek yok. Ben konuşurken benim konuştuklarımı öğrenmesin fikrindeydi açıkçası. Derneğe geldiğim vakit işaret lisanının aslında ne kadar hoş bir şey olduğunu öğrendim. Onların kendi ortalarında ne kadar keyifli olduğunu görünce açıkçası kopamadım. Kendileriyle görüştüm ve iki sene boyunca dernekte istekli tercümanlık yaptım. Tercümanlık sırasında eşimle tanıştım. Hem işaret lisanını çok daha hoş bir formda öğrendim. Onların dünyasını öğrendim, onların dünyasına girdim” dedi.
“İşitme engelliler hastanede yanlış tedavi, adliyede yanlış süreç görüyorlar”
Eşiyle dernekte tanışıp evlendiğini lisana getiren Ersöz, eşinin aygıt yardımıyla duyduğunu söyledi. Mesken içinde bağlantılarının genel olarak işaret lisanıyla olduğunu aktaran Ersöz, “Çocuklarda genelde işaret lisanı kullanıyorlar. 6 yaşındaki kızım babasıyla işaret lisanında bir şeyleri istiyor. Zira babasının durumunu biliyor. Teyzesi işitme engelli olduğu için teyzesinden kaynaklı da aile geneli işaret lisanını biliyoruz. Derneğimizin kuruluşu 1980 yılına dayanıyor. 1980 yılında birçok çalışma yapmışlar. Sonrasında o dernek kapatılmış. Onun yerine diğer isimle açılmış. Bu halde bugüne kadar gelmiş. Projelerimiz oldu, SODES kapsamlı yaptığımız projeler oldu. Dernek liderimiz dahil buradaki herkes işitme engelli. Herkes işaret lisanıyla birbirleriyle bağlantı kuruyor. Hatta yetişemedikleri yerde, anlaşamadıkları yerde bizi manzaralı ararlar. Biz kendileriyle imajlı görüşüp, görüşmeden sonra yanlarında kim varsa onlara ıstıraplarını iletiriz. En büyük sorunları onları anlayamamaları. Herkesin işaret lisanı öğrenmesi ileri eğitim beklemiyoruz kimseden. 2-3 yıllık emek vermesinler. Lakin en azından birkaç aylarını verip onları anlayabilecek kadar isimlerini, soy isimlerini ya da bir yerde neye muhtaçlıklarını olduğunu öğrenebilecekleri kadar öğrenirlerse çok keyifli oluruz. Zira bizim yetişemediğimiz birçok alan var. Hastanede yanlış tedavi görebiliyorlar. Adliyede yanlış süreç uygulanabiliyorlar. Maalesef bu taraftan çok mağdurlar” biçiminde konuştu.
